Bezoek eens een gedenkplek of ereveld
Amerikaans Ereveld Margraten
,,YOU CAN’T SHOOT ME BECAUSE I AM AN AMERICAN OFFICER!’’
DE JONGE AMERIKAANSE PILOOT HOOPT MET DE DOOD VOOR OGEN NOG OP EEN WONDER.
Bill Moore komt uit het zuiden van de VS, waar de zomers warm en de winters mild zijn. Uit Atlanta (Georgia) om precies te zijn. Als de vlammen van de oorlog in Europa al uit de daken slaan, gaat het leven hier in het zoete zuiden van de VS nog zijn gangetje.
Dat verandert pas als de Japanners de Amerikaanse neutraliteit op 7 december 1941 in Pearl Harbor aan flarden schieten. De VS is daarna in oorlog. Washington moet razendsnel een leger opbouwen.
De 20-jarige Bill Frantz Moore steekt zijn vinger op. Hij droomt ervan piloot te worden. Hij is eerst afgewezen vanwege slechte ogen, maar eind december 1941 komt Moore’s jongensdroom toch uit. Hij ontwikkelt zich tot piloot op een bommenwerper, om steeds weer zijn vernietigende lading boven Duitse steden af te werpen.
Ook op 29 april 1944 is hij van de partij, als er zevenhonderd bommenwerpers opstijgen om Berlijn plat te gooien. Het is een geslaagde tocht, al weet het Duitse afweergeschut één motor van Moore’s Liberator uit te schakelen. De jonge Moore weet het toestel nog honderden kilometers onder controle te houden. Pas boven de Veluwe is er geen houden meer aan. De brandstof is op. Alle bemanningsleden springen op tijd; het onbestuurbare vliegtuig boort zich in de Uddelse boerderij van de familie Mulder en doodt de 19-jarige dochter.
De Duitsers maken vijf bemanningsleden krijgsgevangen. Zes anderen weten met hulp van het verzet te vluchten. Een jachtopziener vindt Moore en brengt hem met andere piloten onder op de Valkenberglaan in Apeldoorn. De Duitsers hebben er echter lucht van gekregen en doen een inval. Moore wordt opgepakt.
Twee maanden lang ondervragen de Duitsers Moore. Ze rijden hem rond in Apeldoorn om zijn onderduikadressen aan te wijzen, maar hij houdt zijn kaken op elkaar. Hij weigert zijn helpers te verraden. Een held in de lucht, een held in gevangenschap.
Als de Duitsers merken dat het verzet een actie plant om gevangenen te bevrijden, besluiten de Duitsers Moore en twaalf anderen te fusilleren. ,,You can’t shoot me because I am an American officer”, probeert hij nog. Maar de Duitsers kennen geen genade met de jonge piloot. Zijn ouders in Georgia zullen hun zoon nooit terugzien.
Moore wordt begraven in Ugchelen. Zijn moeder bezoekt het graf in 1949. Later wordt Moore’s stoffelijk overschot herbegraven bij zijn landgenoten, op de Amerikaanse Begraafplaats in Margraten.
Bezoek het graf van Bill Moore op de Amerikaanse Militaire Begraafplaats in Margraten, waar meer dan achtduizend Amerikaanse oorlogsslachtoffers begraven liggen.
Voor meer informatie: http://degezichtenvanmargraten.nl
Breng een bezoek aan Walraven, Bill, Jonetta, Arsen en Vic
Bekijk de videoportretten
Wie geven wij (nog meer) een gezicht?
Klik op het thema van jouw keuze
